Kuzey Avustralya kıyılarında, bir zamanlar yarım milyon kadar insana ev sahipliği yaptığı belirlenen kayıp kıta keşfedildi. Günümüzde batık durumda olan bu kıta sahanlığı, yaklaşık 390.000 kilometrekarelik bir alanı kaplıyordu. Bu, Yeni Zelanda’nın yüzölçümünden daha büyük bir alan.
Queensland Griffith Üniversitesi’nden Kasih Norman liderliğindeki bilim insanları tarafından gerçekleştirilen bu önemli buluş, Avustralya’nın Kuzeybatı Sahanlığındaki “karmaşık manzaranın” günümüzde kıtada görülen hiçbir manzaraya benzemediğini ortaya koydu. Norman ve ekibi, bu keşfi detaylandırdıkları basın bülteninde, burada yaşayan insanların çevredeki topluluklarla benzer diller konuştuklarını ve benzer kaya sanatı tarzları yarattıklarını dile getirdi.
Norman ve ekibi, yaklaşık 18 bin yıl önce son Buzul Çağı sona erdiğinde, küresel ısınmanın deniz seviyelerinin yükselmesine neden olduğunu ve bunun da dünya kıtalarının büyük bir kısmını yok ettiğini açıkladı. Avustralya’nın Kuzeybatı Sahanlığı’nın da su altında kaldığını ve böylece tarihin bu büyüleyici manzarasının kaybolduğunu açıkladı.
Kayıp kıtanın keşfi Avustralya’nın iklim tarihi hakkında önemli bilgiler sunuyor.
Araştırmacılar, bu keşfin Avustralya’nın iklim tarihi hakkında önemli bilgiler sunduğunu belirtti. Aynı zamanda Avustralya’nın sular altında kalan tarihi ve doğal evrimini daha iyi anlamamıza katkı sağladığını dile getirdi.
Avustralya’nın sular altında kalan kıta sahanlıklarının çevresel açıdan verimsiz olduğu düşünülüyordu ve bu nedenle yerli topluluklar tarafından büyük ölçüde görmezden geliniyordu. Araştırmacılar buna ilişkin, “Ancak artan arkeolojik kanıtlar bu varsayımın yanlış olduğunu gösteriyor” dedi.
“Avustralya kıyılarındaki birçok büyük ada (bir zamanlar kıta sahanlığının bir kısmını oluşturan adalar), deniz seviyeleri yükselmeden önce işgal belirtileri gösteriyor.”
Yeni yayınlanan bulgular; Kuzeybatı Sahanlığı’nın takımadalar, göller, nehirler ve hatta büyük bir iç deniz içeren yemyeşil bir bölge olduğunu ortaya çıkardı.
Norman ve ekibi araştırmalarını yürütmeden önce arkeologlar, Buzul Çağı öncesi batık alanların doğası ve nüfuslarının büyüklüğü hakkında sadece spekülasyon yapabiliyorlardı. Ancak yeni yayınlanan bulgular, eksik ayrıntıları doldurdu; Kuzeybatı Sahanlığı’nın takımadalar, göller, nehirler ve hatta büyük bir iç deniz içeren yemyeşil bir bölge olduğunu ortaya çıkardı.
Norman ve ekibi tarafından yapılan3 araştırmaya göre, Kuzeybatı Rafı, son 65 bin yıl boyunca çeşitli zamanlarda 50.000 ila 500.000 arasında nüfusu desteklemiş olabilir. Araştırmacılar, sonuca varmak için geçmiş deniz seviyelerini okyanus tabanının yüksek çözünürlüklü haritalarına yansıttılar. Alçak deniz seviyelerinin, Sahul’un Kuzeybatı Şerifinde, Endonezya’nın Timor adasına doğru 500 kilometre uzanan geniş bir takımada adasını ortaya çıkardığını buldular.
Araştırmayı yapan bilim adamları, “Bu adaların zengin ekosistemleri sayesinde, insanlar takımadaları basamak taşı olarak kullanarak Endonezya’dan Avustralya’ya aşamalı olarak göç etmiş olabilir” dedi.
Uzmanlar, “Mevcut araziler küçüldükçe geri çekilen popülasyonlar bir araya gelmeye zorlanacaktı” dedi ve bunun hem Kimberley hem de Arnhem topraklarında “yeni kaya sanatı tarzlarının” ortaya çıkmasına yol açtığını dile getirdi.
Kaynak: Cumhuriyet